kendimi toparladım yolda. aysel'in bu pezvengin iddia ettiğine göre bulunduğu evin önüne geldik. bu önde ben arkada yavaş yavaş çıkıyoruz merdivenleri. içerde aysel mi var pazavengin adamları mı bekliyo beni bilmiyorum tabi körü körüne gidiyorum. kapıya vurduk kapıyı açan jilet'ti. beni görünce şok oldu huur çocuğu yarı çıplak karşımda geç lan içeri amcık bakma öyle dedim. üçümüz içeri girdik aysel nerde gibisinden işaret yaptım odayı gösterdi. ulan anamı babamı kaybettim. kardeşim bildiğim ahmet muallak oldu diri diri yaktım bu kadar kötü olmamıştım. aysel yatakta üstünde sırrı pekekenti. arkamı döndüm jilet'le göz göze geldik. jilet anladı gözlerini kapadı bana bak lan dedim gözlerini açmasıyla kafasına sıkmam bir oldu. sırrı'yı içeri aldım. ellerini ayaklarını bağladım. cebimden kelebeği çıkardım terzi sadi'nin parmaklarını nasıl bi kin nefretle kestiysem 10 katıyla bi huur çocuğunun gibini kesip, ağzına verdim, bağladım. 4-5 el buna da sıktım. aysel'le bu pekekenti aldım çıktım evden. mekana geçtik. bi kaç duble rakı gittim. pekekenti mekana bağladım aysel'i mahalleye zütürdüm. nuri baba'ya teslim ettim. mekana geri dönüp pzevengi aldım ormanlık bi alana zütürüp kendi mezarını kendine kazdırdım. diri diri gömdüm. tüm bu olaylar neticesinde içim huzurla dolmuştu. hayatımı altüst eden tüm huur çocuklarını öldürmüştüm. evin yolunu tuttum.
içeri girdim ama o huzur bi anda bişey oldu kaçtı. yine de iyi kalmaya çalışıyordum. herşey daha güzel olacak diye avutuyodum kendimi. güzelce bi duş aldım, kurulandım. kıyak bi takım çektim üstüme. aynada kendime baktım. çıktım evden mahalleye aysel'ime doğru gidiyorum. bi çiçek bi çikolata herşeye rağmen istiycem aysel'i. mahalleye geldim, ağır ağır kunduranın topuklarını yere vura vura yürüyorum aysel'in evine doğru. sokağa girdim ortalık ana baba günü büyük bi karmaşa bağırış sesleri. önce bi el silah sesi duyulmuş nuri baba aysel'in kafasına sıkmış namus temizleme ayağına ulan zaten telli duvaklı alıcaktım ben aysel'i. neyse girdim baktım eve nuri baba aysel'i vurmuş, kendini de asmıştı. ne yapacağımı şaşırdım tüm yakınlarım gitmişti. ambulanstı polisti doluştu tabi mahalleye. gençten bi memur arkadaş nasıl oldu nasıl gitti diye çevredekilere sorup soruşturuyo rutin bi araştırma sahnesi. memur bey dedim hikayenin aslı bendedir. 4 cinayet işledim bu genç kızında ölümünden sorumluyum. aldılar zütürdüler. ömrümün sonuna kadar burdayım. işte benim hikayemdir bu birader."

hikayesini böyle anlatmıştı metris'te kelebek. ben bunu yazarım demiştim. o zaman dedi şöyle gir muhabbete birader.
"benim hikayemdir bu birader ama senin de içinde bulunduğun, koleranın damarlarında ki ağır delikanlıların kavgası. tarlabaşı'nın ara sokaklarından kadıköy'ün muallakliğine akan derin bir mevzudur." son sözü bu olmuştu kelebeğin. glüşmüştük. o gece şişlediler kelebeği. bir delikanlının hikayesini o gece bitirdiler.