var olan bütün dinlerin günümüz ahlak kurallarıyla çeliştiği yerler var. ben şöyle düşünüyorum; dinler, düzenini kaybetmiş olan, bozulmaya başlayan toplumları düzeltmek için uydurulmuş. her şeye gücü yeten bir yaratıcı fikrini empoze etmek, bilimin ışığından mahrum kalan insanlar tarafından kolayca benimsenmiştir. tanrı inancı, insandaki en zayıf noktaya hükmeder yani korku. dinler, o zamanın ahlakını sömürür ve kendisininmiş gibi gösterir. bu sayede sıfırdan başlama gibi bir dertleri olmaz ve öğretileri her insan tarafından bilinmiş olur. anarşist insanlar toplumun bel kemiğidir ve aynı zamanda da en zayıf halkası, en fakirleridir. ilk insandan itibaren yoklukta yaşayan insanların en büyük derdi zenginlerin lüks yaşamları olmuştur. buna çözüm olarak cennet ve cehennem olgusu ortaya çıkmıştır. bu dünya bir sınav şeklinde söylenerek insanları tembelliğe de sürüklemiştir. bugünkü müslüman ülkelerde bunun örneğini sıklıkla görüyoruz. okur yazar sayısının azlığı, meslek sahibi olmayanlar vs. islamın tek güzel yanı eğer ki doğruysa, ekonomik eşitliği sağlaması yani fitre zekat olayıdır derim. şimdi bana bir din gösterin ki, inanan kişilerin bulunduğu bölgede ekonomik eşitsizlik olmasın ve adilce yönetilsin. işte o zaman o dine inanırım.