Bu olaydan sonra pek konusmamaya başladık... gidecek olanın önünde dag gibi dursanda gider o bi şekilde siz siz olun tutmaya çalişmayin ,degişmeyin , gerçekte olmadıgınız kişiler olmayın. ...
Bir süre sessiz kaldık ve bu böyle devam etmeye başladı.. hergün aynı yere geliyor aynı sahneye çıkıyorduk ve hergun bana karsı sevgisiz ilgisiz olusunu seyrediyordum. O kadar zorduki panpalar anlatamam sizlere ortamda kimsenin beni sevmediginden dolayı yalnız başıma oturuyordum hep o ise grup edinmişti kendine kahkahaları sigara içmekte oldugum dış balkondan duyuluyordu.. en sonunda dayanamadım bu sessizlige ve çektim kenara...
-Onunla konusmayı kesiceksin artık ben kaldıramam bunu
-ne var konustuysam kötü bişey yapmadım konusuyorum arkadas gibi sadece o kadar
- arkadas gibi konusma ile böyle bir konusma arasındaki farkı ayırt edebilecek zekadayım konusmicaksin dedim
-beni bunaltıyosun bak gelme üstüme iyi hissetmiyroum
-ne demek şimdi bu?
-Bi rahat bırak beni çok üstüme geliyorsun demek.

iyice içime yer etmeye başladı bu olay. Dışarıda yine o kadarda kötü degildik yine gülüp eglendigimiz çok zaman oluyordu taaki birgün tiyatronun kapısından girerken elimi bırakana kadar..