Evet birincisi bendim. Fakat ikincisi o değildi. Bir başka kızı almışlardı. O kadar cok sevinmiştim ki kendi adımı görünce orda havalara ucmuştum resmen fakat bu sevincim 3-4 saniye kadar sürdü sonra ona baktım boynu bükük.. üzgün.. aglamaklı.. gittim yanına ve seninle olmadıktan sonra hiçbir önemi yok istersen girmem dedim. oda olurmu öyle şey saçmalama dedi. Bu benim en buyuk hayallerimden biriydi nede olsa... ama onun için gözümü kırpmadan bırakırdım.. gitme demesi yeterliydi.. ama demedi.. ilk gün sözleşme imzalamak için gittigimde hocalarımdan birini aldım karşıma anlattımda anlattım acındırdım da acındırdım yalaklandımda yalaklandım ve onada bir şans vermeleri için ikna ettim. Bu haberi verdigimde o kadar çok sevindi ki havalara uçtu resmen gözlerindeki o parlamayı hiçbi zaman unutmicam... aynı oyuna koyucaklardı hemde bizi.. Bir cocuk oyunuyudu ilk olarak bize verilen sacmasapan kostumleri olan. Prova dönemine kadar sevgi pıtırcıkları gibi gezdik prova gunu geldi çattı. beni hiç beklemedigim zorluklar karşıladı. En baştaki hoca dedigim insan bana oranın tecrubeli ve eski topraklarından biri ile bir rol için savaşa girmem gerekicegini söyledi. Oyun cıkmış bir oyun 2. senesi oynanacak herkes rolunu biliyor ve benim rolümde 2. başrol sayılacak kadar büyük bir roldü ya onu oynucaktım yada figüran gibi 2-3 repligi olan bir yan rol vericeklerdi. Elbette bende büyük rolü istedim ve bunun için savaşmayı göze aldım. Fakat bu hiçte kolay olmayaktı cunki karsımda duran insan egitim surecindeki arkadaslarım gibi degil 15 senesini buna. Hatta bu tiyatroya vermiş tecrubeli ve işin ehli biriydi...