Zaman sanki yavaşlamıştı. Kitlenip kalmıştım karşımda oturan kıza. Sanki dünya haraketini öyle yavaşlatmıştı ki. Sadece ona bakabiliyordum. Bir an bana döndürdü yüzünü. 10 saniye bakışmıştık. Gözleri kocaman beni kendilerine kilitleyip bırakmıştı. Nasıl olurdu da bugüne kadar görmemiştim onu? Aklımdan her şey uçup gitti bir anda. Sadece ona bakmak vardı aklımda. Bakıyordum. Bazen dönüp o da bana bakıyordu. Anlamıştım. O da bir şeyler hissetmişti.

Yanımda arkadaşım bir şeyler anlatıyor. Hoca dersle ilgili bir şeyler anlatıyor. Ama ben dünya ile bağlantımı kesmiş durumdaydım. Sadece o vardı. Diğer her taraf benim için karanlık. Bir tek o aydınlık... Arada beş saniye bakıyor mutlu oluyorum. Sonra dönüyor yüzüm düşüyor. Anlamıyordum. O kadar kız vardı çevrem de neden o kız? Çokta güzel değildi. Nasıl başarmıştı bunu? Nasıl benim gibi bir bini saniyesinde etkileyebilmişti? Aklımı kurcalıyor bu sorular. Onu düşünmemem lazım. Nedenini bilmiyorum ama düşünmemem lazım. içimden geçen tek şey ise. Umarım bir daha bakar.