Gece uyku tutmamıştı. Korkular salmıştı beni açık söylemek gerekirse.

Sabah kalktıgmda ne yapıcam diye düşünmeye başladım. Birine "bunlar ne böyle" diye sormaya korkar olmuştum.

Ne olacaksa olsun diyip uyudum.

Birinin omzuma dokunmasıyla irkildim ve uyandım. Namaz Hocamız"hadi canım kahvaltıya gel" dedi.

Tamam dedikten sonra elimi yüzümü yıkayıp aşagıya indim.

Kahvaltımı yaparken önümde oturan çocugun beni kestigini fark ettim.

Onla ilgilenmiyor gibi yapsamda ikidebir gözüm ona kayıyordu. ikidebir bana bakıyordu.

Şöyle bir sorun vardı.Bu bakış herhangi bir arkadaşça yada bir tanışma faslı gibi bir bakış degildi.

Resmen sanki vücudumu süzer gibi bir bakışı vardı.

Kahvaltımı tamamiyle bitirmeden kalktım masadan. Yatakhaneye gidip dışarı üstümü giydim. Dışarı çıkacaktım.

Gerekli kişilerden izin aldıktan sonra dışarı çıktım. Ailemin yanına gidecektim.

Özür dileyecektim. Belki insafa gelirlerdi. Gittim evin önüne fakat gitmez olaydım. Taşınmışlardı.