kızla annesi gülmekten başka bir şey yapamıyor ikisinide ağız dolusu güldürüyorum ve tek bir poşet taşıttırmıyorum , herneyse evlerine döndük eşylarını bıraktım tam bana iyi akşamlar diyecekken beş dakika konuşup konuşamayacağımızı sordum ( içimden diyorum hiç şansın yok be oğlum boşa zorlama tatlı bir anı olarak kal , ama içimdeki durmuyo beyler kalbim hükümdarlığını ilan etmiş beynime diz çöktürmüştü bile ilk gördüğümde ) herneyse bunların binanın yangın merdivenine oturduk , bi sigara yaktım ben merdivene oturup , benimle konuşmak istiyorsan sigara içmeyeceksin dedi ağzımdan çekip attı ( sonradan öğrendim babası kanserden ölmüş sigara anlayacağınız ) ben peki dedim
başladım konuşmaya çok ufak bir şey hatırlıyorum sadece , isimlerimizi söyledik ikimizde üniversiteye hazırlanıyoruz falan ama o benden iki yaş büyük benden beyler benim moralim bozuldu falan bu duruma içten içe ama binliğe vurmam gerekti yoksa abla kardeş bile olabilirdik beş dakika sonra ,
-ablam olamayacak kadar güzelsin
-ablan çirkin mi dedi ?
o zamanlar bende kameralı telefon falan hak getire dandikten bir nokia kullanıyorum alo diyebileceğim ,
-tanıştırınca görürsün
• ablanla neden tanışayım ki ?
-e bundan sonra hayatında ben varım dedim demesiyle kahkahayı çakması bir oldu ama öyle benjamin geçer gibi değil şaşırmayla beraber hoşuna gitmesi sonrası olanlar ..
neyse o beş dakika konuşma oldu 1 saat 2 saat , ben ani bir atakla telefonunu istedim sebep dedi , bir şey diyemedim beyler sen kimsin der gibi bir sebepti yada ben öyle hissetmiştim