kardes, nefret ediyorum. soyle ki ben cocukken okulun kapisinda salgam satarlardi. alirdik, bir de icine aci koydururduk. o salgamin tadina agibtik ve belki bize okulu sevdiren seylerden biriydi. o zamanlar oyle sokakta bicok yerden salgam icebilirdin. icine tanesini de koyarlardi kitir kitir. sonra devir degisti, heryer salgam doldu ama tadlari igrenc bi hale geldi. tursular dogal fermantasyonla degil isitma yontemiyle bikac saat icinde yapiliyor. kimyasalin bini bi para zaten. bikac kere rakinin yanina felan salgam aldim o sekilde ama igrencti. tek aldigim tat limontuzuydu. bunun uzerine bidaha icmedim. cesmede kallavi bi kebapciya gittim, beyti soyledim, cocuklar doner hanim iskender ismarladi. bana yanina salgam ister misiniz dedi. sizin imalatinizsa isterim ama sisedeyse getirme hic bana bosuna dedim. cocuk sisede ama salgamimiz kalitedir, kemal kukrer dedi, iyi getir bi tane dedim. getirdi, iki yudum aldim, kukreri de mukreri de, hepsi ayni tak anladim. yine tek aldigim tat limontuzuydu. boylece artik salgam sanatinin bittigine de kanaat getirdim. cocuk gelen salgami begenmememe sasirdi. gibtiret sasirsin. simdi bu hikayeyi on kisiye gondermezsen, gece uyandiginda yaninda kemal kukrerin dedesinin hayaleti elinde iri bir salgam ile bekliyor olacak ve salgami senin gotune sokacak. kusura bakmayin, paylasmak zorundaydim.