beyler okul yıllarımı hatırladım, nostalji yapmak istedim.
o ucu da hep aynı kişiden alırdık, hiç şaşmazdı nedense. hep geri vericem derdik, hiç vermezdik. bir kere elden ele verirken yanlışlıkla birinin ucunu kırmıştım, hırsla benim kalemimi alıp, içindeki ucu çıkarıp, parça pinçik edip elime vermişti, 'nasıl oluyormuş' demişti. işte ben o gün çok değiştim.