Kardeşim bir deist olarak benim düşüncem şu tarz'da insanoğlunun yaşam gayesi ibadet değil sistemin bir parçası olmasıdır hayatta daima insanoğluna seçenekler sunulur örneğin birini öldürmeli misin öldürmemeli misin gibi öldürürsen masum biriyle sistemi bozmuş olup cezalandırırsın tabi ki karma ile eğer öldürmezsen canını bağışlarsan hatta ona yardımcı olursan ödüllendirirsin yine karma ile yani senin cezalandırılacağın veya ödüllendirileceğin senin iradene bağlı sen öldükten sonra sistemde yaptığın şeylere bakılır eğer çok fazla can yakmayıp sistemi en güzel biçimde idare etmişsen ödül olarak beyninin yüzde yüzünü kullandığın ki bu yaratıcı sıfatı olur bir boyutta kendine yeni bir yaşam kurmana izin verilir eğer sistemi bozup kötülük yapmışsan daha kötü bir şartla tekrar dünyaya gönderilirsin ta ki iyi biri olup ödüllendirilene dek

2. Bir hayata mı inanıyosun yani? Dinime göre kimin cennete gidip gitmeyeceğini bilmiyoruz sonuçta dimi? Ee o zaman ben ailemle devamlı suç işliyim ki hangimiz cennete gidiyo diğerlerini göremiycek riski olmasın, devamlı dünyada bir arada olalım. Dini bi tek insan ilişkileri açısından düşünme. Evrende bi düzen, her şeyin bi matematiği ya da fizikçilerin inandığı gibi belki dd tek bir denklem var. Ama bu denklemi kuran kim? Bu düzeni devam ettiren?