Evde geçimsizlik iyice almış yürümüş durumdaydı. Babam anneme bağırıyor çağırıyor bazen vuruyordu bile. Ben sessiz kalıyordum daima Susuyordum ama çocuk aklı unutmuyor ya hepsini hatırlıyordum.

Anne tarafım Artvin Hopa ve Rize Ayderlidir. 7 göbekten hemşinlidirler. Sakarya ve civarı köylerde geleneksel hemşinli şenlikleri olurdu. O yıl babam bizi hemşinli şenliğine zütürdü. Dedemin arabasıyla gitmiştik çünkü babam arabamızı satıp parasını hiç etmişti. Sonradan anlayacaktık ki babamın hemnliler şenliği gibinde değil asıl olay dostuna gitmek. Bunun için de araba lazım o da annemin babasında var almak için de adamın kızını yani annemi bahane ediyor. Öyle böyle gittik. Babam annemi hiç tanımadığı arkadaşlarıyla tanıştırdı ve beş dakika bekleyin geliyorum dedi gitti. Annemle biz kaldık babamın arkadaşlarının piknik sofrasındayız. Adamlar rakı içiyor içtikçe de eşlerine halleniyorlar. Annem de ağlıyor niye ağlıyor bu kadın şimdi noldu diyorum. Annem tuttu beni gittik arabanın olması gereken yere araba yok. Annem saatlerce ağladı ağladı. Ben de ağlamaya başladım sarıldık birbirimize ağlıyoruz. O sırada dayım geldi aldı bizi onlar da oradalarmış hiç konuşmadım ama çok dinledim annen hem ağlıyor hem anlatıyordu. Dayım da Sinirleniyor küfürler ediyordu.