Yahudi kökenli Alman şair Erich Fried, israil’e hitaben yazdığı bir şiirde, “Onlar sizi ezerken sizden biriydim ben / Şimdi nasıl sizden olabilirim, siz başkalarını ezerken?” demişti.

PKK/PYD tabanını oluşturan kimseler, Erich Fried’in sergilediği ahlâkı sergilemiyorlar maalesef.

“Evet, Diyarbakır zindanında canımıza okudular, Esed’in işkencehanelerinde iflahımızı kestiler, Saddam’ın bombalarıyla paramparça olduk, ama bu bize Yasin Börü’leri hunharca katletme ve Arapları, Türkmenleri topraklarından sürme hakkını vermez. Bu hakkı kendinde gören PKK’ya, PYD’ye lanet olsun. Biz onlardan berîyiz” demiyorlar.

Irklarından, lisanlarından dolayı kınanan kimseler değiller artık.

Köyleri yakılan, insan dışkısı yedirilen mazlumlar değiller.

“Türkiye’de Kürtler eziliyor”, “Irak’ta Kürtler eziliyor”, “Suriye’de Kürtler eziliyor” günleri geride kaldı, elhamdülillah.
Kürtler gene eziliyorsa Kürtler tarafından eziliyor.

Tam da o Kürtler tarafından eziliyor.

Kürtleri temsil iddiasındaki PKK ve PYD tarafından.

Bu örgütler, başkalarını ezmek için de hiçbir fırsatı kaçırmıyorlar.

Örgütler derken artık sadece politbürolarını ve silahlı militanlarını kasdetmiyoruz; onların sadık taraftarlarını, dünün mazlumları olan sıradan Kürtlerden müteşekkil tabanlarını da kasdediyoruz.

Yasin Börü ve arkadaşları hunharca katledilirken neşe içinde zılgıt çekerek tezahürat yapan kadınları mesela…

6-8 Ekim vahşetine rağmen “Selo”yu baştacı edenleri…

PKK ve PYD, evet.

Onlar ve onların tabanları, evet.

100 sene boyunca Kürtlerin canına okuyanların akıllı öğrencileri onlar; bütün zulüm tekniklerini iyice bellemişler; öğretmenlerinin göğsünü kabartacak bir başarıyla uyguluyorlar her fırsatta.

IŞiD Kobani’ye mi saldırdı?

Hemen sokaklara dökülüp önlerine gelen sakallıya çullanıyorlar, sokaklarda insanları durdurup etnik kimlik kontrolü yapıyorlar ve Kürt olmayanların ağzına tükürüyorlar.

Halep’te bir mahallenin kontrolünü mü ele geçirdiler?

Hemen tesettüre saldırıyorlar.

ABD, Rakka civarını mı bombalıyor?

Hemen o kargaşadan istifade ile Arapları ve Türkmenleri sürgüne gönderiyorlar.

Onlar artık zalim.

Irkçı, faşist, “etnik temizlik”çi.

Ve bu durumdan duydukları memnuniyet, aldıkları zevk yüzlerinden okunuyor.

“Nihayet!” diyorlar lisan-ı hal ile; “Nihayet biz de bizi ezenlerin mertebesine yükseldik! Nihayet biz de birilerini ezebiliyoruz!”

Mazlumiyet edebiyatı yaptıklarını duyduğunuz yerde acı acı gülüp geçin.