Dertlerin zihninde çorba olmuş seni rahatsız edip diğer yandan hüzünlendirirken kadehini kaldırdığında gecenin bi saati yalnız ve kimsesiz olduğunu hissedersin... O kadehe kadehini tokuşturacak dertleşecek kimse olmadığını iliklerine kadar yalnızlığı hissedersin ya... Öyle yokum, yokuz sanki evrende.. Evren mi toz bulutuydu yoksa anlamsız insanlar mı.. iyi geceler

"Canımla cansız kaldım, yedi milyarda yalnız kaldım "