Yıllardır bu anı bekliyordum sonunda 12.5 yaşındaydım ve artık bi pokemonum olacaktı gösterişli bir charmander iyi olurdu yada elektrik parasını sıfıra indirecek bir pikachu babam onix'ten yanaydı inşaat temellerini ona kazdırıp kepçeye para vermeyecekti aman ne olursa olsun sağlıklı olsunda diyodu annem benim içinde önemli olan bir pokemonumun olmasıydı ben bunları düşünürken kapı çaldı açtım karşımda bizim k*rt komşu lütüf dayı
-Nassın hewal
+Hewal mı?
-Alışkanlık olmuş ha pokemon alacahmışsın
+Evet alcam 12.5 yaşıma girdim
-Pikachu al hewal devlet bize bahmih elektrik vermiğ su vermiğ biz pikachu kullanıyok sende kullan sonrada bi scyther ordusu kurak ülkeyi bölek ne diyon?
+Dayı bi gibtir git Allah aşkına mal mal konuşma
-Sen bi düşün hewal
+La gibtir

kapattım kapıyı suratına amk k*rdünün odamı düzenledim biraz gelecek pokemon'a yer yaptım sızmışım telefonun sesiyle uyandım
-Alo
+Alo
-Buyrun
+Ben pokemon merkezi sincan şubesinden arıyom gardaş
-Hah buyur abi
+12.5 olmuşsun hayırlı olsun
-Sağolasın abi
+Pokemonunu sıhhıye'den al bizim eleman orada olacak saat 3 gibi
-Tamamdır abi hemen çıkıyorum yola

hemen üstümü giydim çıktım yola burası biraz acayipti squirtle eşliğinde halı yıkayanmı ararsın charmander alevinde gözleme yapanmı ararsın pidgeotto ile travesti kartlarımı dağıtan ararsın yolda bunlara şaşırmaktan geldiğimi fark edemedim biraz sonra indim dolmuştan iner inmez koşmaya başladım yolda dilenen psyducklar kolu bacağı kırık pikachular acıdım şerefsizim verdim birine sadaka yalan yok Allah razı olsun abi dedi ulan pikachuya Allah razı olsun'u öğreten bir ırk'a sahiptim ben hangi pokemon olursa olsun eğitirdim kanımda vardı