"PKK yı meclise soktunuz, şimdi mutlu musunuz" mealinde paylaşımlar türedi şimdi. Açık seçik söyleyeyim. Evet... Eğer verdiğim oy tek bir militanın dahi dağdan indirerek legal zeminde politika yapmasının önünü açtıysa benden mutlusu yok...
Ben de size sorayım o zaman... Bu insanların dilini yasaklarken mutlu muydunuz? Şarkılarını yasaklarken mutlu muydunuz? Kürt değil "kart-kurt" derken eğleniyor muydunuz? On yıllarca vergilerini topladığınız bu halka bırakın ana dilde eğitimi, bir "Türkçe hazırlık sınıfı"nı dahi çok görüp sonra "aptal" muamelesi yaparken tatmin oluyor muydunuz? Bu sebepten yüz binlerce çocuğun geleceğini karartırken, adaletsiz bir yarışta geri kalmalarını kıs kıs gülerek seyrederken mutlu muydunuz? Oy hesabına milyonlarca Kürdü yurttaşınız olması hasebiyle korumak yerine ağanın marabası olarak köleliğe, serfliğe terkederken mutlu muydunuz? Fabrikalarınızda madenlerinizde ucuz, kaçak, sigortasız çalıştırırken, siz semirdikçe onlar ölürken mutlu muydunuz. Her sene mevsimlik işçi olarak çoluk çocuk tarlalarınızda üç otuza çalıştırırken mutlu muydunuz? Mevsim sonu naylon çadırlarda hastalıktan ölen bebelerini sizin topraklarınıza gömüp göz bebeklerini geride bırakıp giderlerken mutlu muydunuz? Köylerini bir gecede boşaltırken, bu adamlar ne yapar, nasıl yaşar diye aklınızın ucundan geçti mi hiç? On binlerce faili meçhulü, toplu mezarları, 12 yaşında terörist diye katledilen çocukları saymıyorum bile...
Uzun lafın kısası, siz bu insanları dağa çıkartırken ne kadar mutluysanız ben de dağdan inip meclise, legal siyaset alanına dönmelerinde en ufak bir payım varsa o hissemden o kadar mutluyum. insana sırtınızı dönüp devleti kutsuyorsunuz ya.. Ben de sizlere "devlet baba " fetişinizle mutlu halvetler dilerim.
meral bektaş

türk'üm imzalıyorum.