öncelikle şunu belirteyim ki günümüzde efendi erkek kavramı bitmek üzeredir.
gerek egolar gerekse maddiyat yüzünden artık insanlar nasıl rahat yaşarım düşüncesinin peşine düştü maalesef.

anlattıklarında ben de kendimi buluyorum, bunu ben de çok düşündüm, hep aldatılan terk edilen taraf oldum, işim gücüm olmasına rağmen, tipsiz olmamama rağmen. 1 senede saç döktüm sırf aldatıldım diye. sebep neydi biliyor musun, ben yanımda utangaç adam istemem dedi.

şimdi kardeşim, vicdanım rahat, kendimle gurur duyuyorum, çok acı çektim, üstesinden geldim. tabi bu bahsettiğim acılar gerçekten hayatımı giben cinstendi.

onlar istediği tiplerle mutlu olsunlar bro. ben mutlu olamadım, alkolik oldum, hemen hemen her akşam sızıyorum, gemişe dalıp gidiyorum. bu kötü bir durum mu, tabi ki.

ama kardeşim ben üzen taraf olmadım, gerekirse bu şekilde yaşar ve ölürüm. çok mu önemli amk, kahpe hayattan kahpelik yapmayarak göç ederiz biz de, azıcık şeklimiz olur. (kendi kendimize =))