saatlerce kendi yarattığımız bu hayal dünyasında kaybolduk.
sigara üstüne sigara yazıp, onun kendi gözünden anlattığı hikayeye paralel kısımlar yazdım.
eğlenceli ve güzeldi.

en azından ahu ile ortak bir payda bulmuştum.
gün tamamen ölüp sabah olduğunda ilk güneş damlalarını görüp uykuya dalmışım.
ben güneş batınca günün doğduğuna inananlardanım.

akşam üzeri uyandım.
mıstık mesaj atmıştı.
onunla görüşüp hell angels'dan haber gelene kdar bir barda oturduk.
bir kaç ellilik bira devirdik.

daha sonra o telefon geldi ve n'olacağını bilmeden
motorlara atladık ve önceki gece gittiğimiz yere gittik.
henüz kimse yoktu.

motorları park etmedik. kaldırıma çıkıp üstünde beklemeye devam ettik.
bir süre sonra emre gözüktü.benim olayımda ben olmayacak mıyım lan diye gelip
yumruğunu yumruğumla tokuşturup sarıldı.

sokak boştu.bir kaç kedi çöp tenekesini tırtıklıyor, rüzgar kısık seste bir ıslık gibi kulaklarımıza kadar geliyor saçlarımızı okşuyordu.

kalabalık bir motor sesi duyduk. henüz görünürde kimse yoktu ama geliyorlardı.
daha sonra sokğın ucunda göründüler.
motorlarının farları yüzümüze doğru vuruyor onlar ise bir sillüet gibi duyuyorlardı.

çekin şu farı yüzümüzden dedim.
o sırada hepsi park edip biraz kabadayı şekilde etrafımızı sardılar.

içlerinden uzun siyah saçlı olanı elini emre'nin omzuna koyup sen akıllanmadın abisi dedi.

adamın emre'nin omzundaki elini alıp önce konuşalım dedim.
o sırada biraz gerildiler. üzerimize çullanabilirlerdi.