*
-bu binada 4 daire boş, 2'si giriş katta, 2'si de bizim katta. Yani benim ev ve babamın evi hariç 14 daire kirada, ama sorsan anca 5 daireden kira geliyordur, hatta bazen onlar da gelmiyordur, ben sorduğum zaman "verdik" diyorlar, babamın zaten umrunda değil, ev sahibi olduğunu bi hatırlıyor, bi unutuyor, hal böyle olunca da işte.. dedi Güler üzülerek.
henüz Güler'e söylememiştim ama o andan itibaren kendime yeni bir misyon edinmiştim.
-ben bu işi halledicem. dedim
-nasıl. dedi
-sen merak etme. dedim
inanarak gülümsedi Güler.
adresini bile veremediğini düşündüğüm Güler'e o andan itibaren mal kız demekten vazgeçmiştim.
hatta çok sıcak bile gelmişti,
bilmem babasından dolayı mı ama sevmiştim bile kendisini.
-hastttir. diye ayağa fırladım boş bulunup.
-noldu. dedi Güler.
-necati amca'yı unuttum. dedim
-o da seni unutmuştur merak etme. dedi ve güldü.
esprisine ben de gülmüştüm ama çabuk kayboldu gülümsemem.
-neyse hadi görüşürüz. dedim istemsiz ve fırladım yerimden.
kapıyı açıp çıktım dışarı.
merdivenlerden yukarı çıktım koşar adımlarla.
-selam söyle. diye seslendi Güler gülerek arkamdan.
"hey allahım ya" diye gülerek söylendim içimden.
necati amca'nın kapısına geldim.
kapıyı çaldım.
necati amca'nın yavaş yürüdüğünü bildiğim için hala açılmayan kapıda 2.'yi çalmadan bekledim.
ve nihayet açıldı kapı.
-buyurun. dedi necati amca.
-necati amca, ben ömer, taksici ömer. dedim
beni tanımadığı boş gözlerle bakışından belli oluyordu.
hiç bi şey demeden kapıyı geri kapatmaya çalıştı. tuttum kapıyı.
necati amca o yaşına rağmen neredeyse benle kapışacak kadar güçlüydü.
ciddi ciddi güç uygulayarak tuttum kapıyı.
-necati amca ömer ben ya ömer, gereksiz ömer. dedim
kapı birden ardına kadar açıldı.
-askerliğini yapmamıştın di mi sen? dedi necati amca.
-yok necati amca yapmadım, o yüzden gereksiz ömer'im ya zaten. dedim
-hah bildim seni, bildim. dedi necati amca.
ilk defa gereksiz ömer olduğuma sevinmiştim amk.
-gidelim mi hadi artık necati amca. dedim
-dur geliyorum. diyip içeri gitti.
2 dk kadar kapıda bekledim içeri girmeden.
gelirken yine cebine bi şeyler sokuşturuyordu.
gülümsedim lan beyler.
ama asla dalga geçerek değil, gerçekten mutlu olarak gülümsedim.
gülümsedim çünkü her gün karısının fotoğrafını almak için o kadar yol gelen, 5 kat merdiveni bazen 2 defa çıkan o koca adamı seyrediyordum.
yüzünde karısının fotoğrafını huzurevine zütürmenin
ve hatta belki de arkadaşlarına gösterecek olmanın sevincini gördüğüm için gülümsedim...
ona saygım bin kat daha artmıştı.
her zamanki gibi sandaylesine oturdu necati amca ve ayakkabılarını bağladı.
ben yardım etmeye yeltesem de dokundurtmadı yine.
ilkinde ters ters baksa da ikincisinde koluna girmeme bi şey demedi.
ve öylece indik merdivenleri.