/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
  1. 1.
    0
    Herşey bu gibtiğimin karavanında başladı panpalar. Kendimi ifşa etmek istemiyorum kullandığım fotoğraflar tamamen gerçektir. Başlıyorum izninizle. Ankarada oturuyorum. Kayseride okuyorum. Her yaz ise ankara şereflikoçhisardaki dayımın yanına gidip tarla tapan işlerinde yardım ediyorum. Birde benle yaşıt bir kuzenim var 21 yaşında. ismi uğur. Neyse beyler yine yaz oldu ekin zamanı geldi. Bizim oraya Adanadan biçerciler gelir. Ekinlerimiz işleniyor. Gecesi gündüzü falan filan uzatmayayım direk olaya gireyim. O gün enteresan bir rüya görmüştüm. Kuzenimin bıçakla iç organlarını çıkartıyolar tarlada başında karanlık kimseler vardı kuzenim bembeyaz bir elbisenin içinde can çekişerek ölüyordu. (Kuzenim imanlı bir insandır ve öyle inden cinden korkmaz istediğiniz yere karanlıkta git deyin gider. Dağın tepesine çıkarmışlığım var. Ben ise aksine çok korkarım tuvalete tek başıma gidemem dışarda.) yardım istiyordu ama gidemiyordum. Neyse o sabah çığlık atarak uyandım. Dayım sabah biçerci ile kavga etmiş yeni bir biçerci bulmuş onu tarlaya zütürecektim. Bizim köydeki evin kapısına bir araba geldi. içinden böyle yaşlıca bir adam ve enteresan tipli gençten bir oğlan indi. Bizi tarlaya zütür dediler. Ben kendi arabama onlar kendi arabasına atladı. Ben önde onlar arkada gidiyoruz tarlaya. Tarlalar ise parça parça doğudaki gibi bir parça 1000 dönüm değil 20şer 30 ar dönüm farklı yerlerde. Çiçekyurdu derler iki dağın arasında oraya gidecektim. Oldum olası korkmuşumdur ordan. Gece karanlıkta arabadan inemeyip kapıyı kitlemişliğim var. (Çünkü dedem ve amcasının oğlu birgün oraya bundan 30 sene önce oraya yürüyerek gidiyor. Benim küçük dayının çocuğu oluyor. Dayım ise davar güdüyor çiçekyurdunda. Dedem ve amcasının oğlu haber vermeye gidiyorlar. Geldiklerinde ise elleri yüzleri bembeyaz bir şekilde geliyorlar. Soruyolar siz nasıl gittiniz nasıl geldiniz. Yalnız değildik cinlerin düğünü vardı. Davul zurna çalıyorlardı demişler ne kadar doğru ne kadar yanlış ben bilmem ama ben inanmıştım ve ordan her geçişimde aklıma o olay geliyordu). Neyse köyün içine indiğimizde biçeri gördüm ve gitmeye başladık yaklaşık mesafe 10 km kadar. Ama benim gözüm oğlanı hiç tutmadı. Değişik bir çocuktu benim yaşlarımda hele bir bakışı vardı insanı delip geçiyordu sanki bana düşman benim canımı alacakmış gibi öfkeli bakıyordu. Bizde gittiğimiz yere bu resimdeki karavanı zütürür onun içinde kalırdık. Biçercilerin ise daha basit traktör kasasının üzerine çadır çekilmiş bir karavanı var. Öyle öyle işler sarpa sarmaya başladı. DEVAMI GELiYOR PANPALARIM. Rezervlerinizi alın.
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster