Deniz tam karşımda oturuyordu, gözlerimin içine bakıyordu. Beni istiyordu, oysa son 4 saattir sevişiyorduk. Masaya oturalı 10 dk bile olmamıştı daha, koca bir ömür vardı önümüzde bu kadar sabırsız olmamalıydı. Evde kalan herkesin mutfağa gelmiş olduğunu, sarsılınca fark ettim. Dalmıştım, o kadar güzel gözleri vardı ki, bakmamak, dalmamak imkansızdı. Deniz'e ve bana kanka siz hayırdır tarzı şakalar yapıp gülmüşlerdi. Burdan anladığım kadarıyla o da bana bakarak dalmıştı. Alper bu duruma bozulmuş olmalı ki, dostum istersen bir hastaneye gidelim artık ? hem sonra seni evine bırakabilirim dedi. Farkındaydım, diğer insanlar bu kadar aceleci davranmasının sebebini biliyordu, bilmiyormuş gibi yapmak istedim. Deniz bana kahvaltı hazırlayacaktı ama ? acelen varsa şimdi gidebiliriz dedim. Deniz bozuntuya vermedi, aynen kahvaltı yaparız beraber diye düşünmüştüm ben dedi, Alper'in ne kadar sinir olduğunu ölçebilecek bir alet geliştirilmiş olsa, o ölçek patlardı. Deniz, Alper'i hiç sevmemişti alışmıştı sadece, sevse böyle olmazdı, belki hayatları boyunca toplam 4 saat sevişmemişlerdi, belki hiç öpüşmemiş bile olabilirlerdi. Bu beni ilgilendirmiyordu, önemli olan mutfak halısında 4 saat civarı deliler gibi sevişmiş olmamızdı. O artık benimdi, ne zaman istersem onu kollarımda bulabilecektim. Evin diğer mensuplarıyla tanıştım, hepsi çok sıcak kaliteli insanlardı, yani en azından dışardan öyle duruyorlardı. Selin her öğrenci evinde olması gereken crazy girl'dü. Marla'ya benziyordu, Ezgi en küçükleriydi, Can Ezginin kuzeniydi. Hepsini dinledim, hayatlarına ait önemli detaylardan bahsetmişlerdi. Can ee abi sen anlat ne ayaksın manyak mısın değil misin biz dinleyelim, demişti, bu soru bile yeteri kadar samimiydi, yapmacık birisi siz nelerle uğraşıyorsunuz diye sorardı, samimiydi, o yüzden öyle sormaya gerek duymamıştı.