12 yıllık aşkım sona ermişti ama sevgim ölene dek bitmeyecekti.Bu süre içinde tek pişmanlığım onu üzmek ona doyasıya sarılamamak onun kokusunu kalbimde hissedene dek içime çekememek oldu.Ve tabii ki de Gizeme açılamamaktı en çok koyanda.Şimdi çoğu erkek arkadaşım bana asosyal diyo çünkü asosyal olmuştum Gizem dışında başka bir yüz görmek bana koyuyordu.Yapamıyordum her suratta bir Gizem silueti ile baş edemiyordum.Bazen bana sen gay misin olum git biraz kız arkadaş yap takıl diye öğüt veriyorlardı.Benim her gece rüyalarımda takıldığım hayallerimde yuva kurduğum bir Gizemim olduğunu bilmiyorlardı.Hiç kimse bilmiyordu.Gizeme olan sevgimi düşündüklerinin milyarlarca katı olduğunu kimse bilmiyordu.Yalnızca sevmiş diyorlardı.Ama ben geç kalmıştım her şeyine Gizemin.Pişmanlıklarla dolu onsuz 3.yılımda artık her geçen gün alışmam gerekirken daha da çok özlüyordum.Ama mahşer gününü düşünerek avutuyorum kendimi.Orada görecektim Gizemimi.Kimse birbirini tanımayacak derler ama ben meleğimin kokusunu her yerde tanırım.Çünkü o kokuyu bir kez içime çektim bir daha unutmamak için her gün hatırlatıyorum kendime.

Ellerim güçsüz, bileklerim ince
Tutamam ki kolundan, kaçırayım sinsice
Gözlerim görmez, kulaklarım duymaz
Ağzım laf yapmaz iken nerden hakettim seni

Geç kaldım her anına
Geç kaldım efkarına

Gökyüzü gibi gözlerinin içi
Tutamam ki yıldızdan, halim kaybolmuş gibi
Sen ağlama, ben ağlarım
Gül ki gülsün yüzüm, bende biriktir seni

Geç kaldım her anına
Geç kaldım göz yaşına

https://www.youtube.com/watch?v=egk31GnKtng