sonra asfalt birden sallanmaya başladı. gözlerim yavaşça kapandı. uyandığımda kuzenim yanımdaydı serum takmışlardı koluma. "neredeyiz" diye sordum Fethiye dediler. biraz rahatlamıştım. ama hala ban ne olduğunu bilmiyordum. sadece bacağım inanılmaz bir şekilde ağrıyordu. başımı kaldıramıyordum sanki narkoz almış gibiydim.

işin ilginç yanı fethiyedeydik ama evde değildim hastahanede yatıyordum. 1-2 saat sonra biraz daha iyi oldum. kuzenime ne olduğunu sordum.

"saat baya geç olmuştu seni bekliyorduk gelmedin. bizde yürüyerek ilerlerdik. seni bulduğumuzda yerdeydin kaza yapmıştın motordan bir parçada bacağına saplanmıştı. ufak bir operasyonla onu aldık, ancak 1-2 hafta üzerine basmaman lazım"dedi.

"ananı avradını gibeyim bacını gibeyim" diye küfür ediyordum etrafa narkozun etkisinden çıkmamıştım.. akşam üstüne doğru çıkmıştık hastahaneden. eve doğru gittik. ayağıma zor basıyordum. eve girdik. galiba bıraktığım not işe yaramış. birileri eve girip yemekleri yemiş ve anahtarı tekrar yerine bırakıp çıkmıştı.