Alper dedi. icini cekerek. Cocukluk arkadasim, urladan tanisiyoruz buraya kadar beraber geldik, yillarimiz beraber gecti, beni sevdigini anlamistim ama, bir gun amfide beraber ders calisirken beni opecegi hic aklima gelmemisti. Basta sevmiyordum onu, napiyosun sen de desem, karsilik verip bende opsem hicbirsey degismeyecekti. aslinda cok sey degisti ama verdigim tepkiler herseyin degisecegi gercegini degistirmeyecekti. eve geldigimde deniz artik hicbirsey eskisi gibi olmayacak degil mi dedi, suclu hissediyordu, abartilacak bir olay yoktu ortada, cocukluk arkadasimi beni sevdigi icin uzemezdim dedi. Daha fazla devam etmesine izin veremezdim anlattikca canim aciyacakti cunku, Deniz dedim sadece. Ne var anlaminda yüzüme baktı o da, öpmek istiyordum, daha fazla uzatmanın manası yoktu, yapismistim dudaklarina. bekledigim tepki Denizin imdaaaat diye bagirmasi, alperin uyanip diger gozumu morartmasi ve gecenin bir yarisi sokakta kalacak olmamdi. Olmadı, devam etti, elleriyle yüzümü sıkıca tutmuş bırakma beni dercesine öpüyordu, ellerim belindeydi, sıkıca kavrayıp bırakmak için öpmüyorum dercesine tutmuştum onu. Dudaklarının yumusaklıgi, teninin kokusu, nefesinin sıcaklıgı, hepsi benimleydi, sabah birisi lavaboya gitmek icin uyanana kadar o sekilde devam ettik. uyanan Alper'di. O mutfaga girmeden coktan kalkip masaya iki medeni insan gibi oturmustuk.