Karne almaya gittiğim günde konuşmadık Gizemle o gün ve tüm yaz boyunca hiç konuşmadık görüşmedik bir daha.Çok pişmandım olanlardan ama Gizem beni dinlemiyordu başına buyruk hareket ediyordu.O böyle yaptıkça ben çabalayınca kendimi işe yaramaz vasıfsız gibi hissediyordum artık ben de bıraktım bir yerden sonra.Her şeyi oluruna bıraktım ne olursa kabulümdü artık iyi ya da kötü.Ona karşı sevgim hiçbir zaman son bulmayacaktı. Ondan başka kimse de olmayacaktı hayatımda bunu biliyordum o yüzden içim rahattı.En azından Gizemi sevme şansım devam edecekti bu bile yeterdi bana. Tüm yaz Savaşla top oynayarak buluşup dolaşarak geçirdim. Tabi her gün değil. Zaten çok sosyalleşmeyi seven birisi değildim.1 haftada 1-2 kez belki çıkıyordum.Çıktığım zamanda artık Savaşla yalnızca top oynamıyorduk bir yerlere gidip bir şeyler yapıyoduk. Artık biz de büyüyorduk yavaş yavaş ve 8.sınıf olmuştuk. Bazılarımızın sesi kalınlaşmış bazılarımızın boyu uzamış sivilcelenmişti. Bazı ayılarında sakalı bıyığı çıkmaya başlamıştı. Yazın okulun açılmasına 15 gün kala dershane hızlandırmaları başlamıştı. Onlara da gitmeye başlayınca artık tüm gücümle derslerime odaklanmıştım Gizemi unutmaya çalışmanın en güzel yolu buydu.