Eve gittim hiçbir şey yapmak canım istemedi.Bir şeyler atıştırdım sonra uyudum kalktım biraz kitap okudum aklıma getirmemeye çalıştım Gizemi. Kendisi bitirmek istemişti belki de bunu da sebep olarak önüme sürdü dedim. Ertesi gün okula gittim konuşmak için. Hemen yanına gittim dinleyecek misin diye sordum. Hayır dedi.Ben de görüşürüz o zaman seneye dikkat et kendine dedim ayrıldım.Üstüne fazla düşmeyecektim artık. Tamam gördüğü şeyler çok iç acıtıcı bir şeydi ama bunu ben yapmadım Kezban bana yapmıştı. izin de vermemiştim aslında hemen tepki koymuştum yaptığına ama Gizem görmüştü bir kere. Artık nereye varacaksa varsın sonu hiç umurumda değil dedim. Aslından çok önemsiyordum Gizemi.Onu kaybetmek en büyük fobimdi.Her gün her dakika her saniye aklımdaydı ama bir şekilde aramızda bir şeyler oluyor soğuyorduk birbirimizden. Sorunu aşıyoruz tam toparlanıyoruz derken yine bir şey oluyordu. Sürekli düşüp kalkmaya çalışıyorduk her düştüğümüzde ağır yara alıyorduk. Gizeme birkaç kez de feysten buluşalım anlatıcam her şeyi diye mesaj attım ama cevap vermedi. Artık benim yapabileceğim bir şey yoktu belli ki Gizem böyle olmasından memnundu. Peşinden koşup kendimi rezil etmeyecektim son kararım buydu.