Okuldan ayrılmadan yetiştim. Peşinden Gizem diye bağırdım 2-3 kez ama durmadı. Hatta koşmaya başladı ben de koştum. Yetiştim tuttum kolundan lütfen dinler misin dedim. Gerek yok dedi.Ben de var her şeyi yanlış anladın lütfen dinle dedim. Hayır dedi. Sesi titriyordu. Ağlamamak için zor tutuyordum kendimi onu yine üzmüştüm hem de bir kaltak yüzünden.Bu sefer giderse geri dönüşü olmayacaktı biliyordum. Gizem lütfen dur her şeyi yanlış anladın bi dinle beni sonra haksız bulursan yine git dedim.Ama dinlemedi .Git gelme peşimden artık konuşmayalım da mümkünse dedi. Galiba o her şeyin farkındaydı onu Kezbanla aldattığımı düşünmüyordu tabii ki ama Kezbanın bana sarılmama onun beni öpmesine izin vermeme sinirlenmişti. Beni dinlemedikçe bir yere gitmiyorum buradayım dedim gerekirse evine kadar girerim dedim. Cevap vermedi ikimizde sessizce onların evine doğru yol aldık. Hiç konuşmadı ben de konuşmadım.Tam evine girecekken tuttum kolundan baktım suratına öylece dinle dedim. Elimi savuşturdu gerek yok ben gördüm her şeyi dedi. Benim yalancı ikiyüzlü insanlarla arkadaşlık yapmaya ihtiyacım yok dedi. Yine arkadaşlık demişti. Belki de bana tepki olarak arkadaş demişti ama bu beni çok kırmıştı. Yaralanmış yorgun düşmüştüm o anda.Çekti gitti ardından baktım. Ağladığımı görmesin diye arkamı döndüm. Yarım saat bekledikten sonra ayrıldım oradan.