Yüzüne baktım dik dik. Noldu dedi başını salladı.Ben de bir şey yok Ömer le çok iyi aranız dedim keşke bana da söyleseydin yanında çocuğa o kadar hakaret etmezdim dedim. Neyi söyleseydim dedi Gizem.Ben de sevgili olduğunuzu dedim.Bu kadar oyuna ne gerek vardı o gün bana söyleyebilirdin ben de saygısızlık etmezdim sevdiceğine dedim.O da saçmalama ed edd avarel öyle bir şey yok sadece konuşuyoruz dedi. Tıpkı senle olduğumuz gibi sadece arkadaşız dedi.Ben de nedense bana öyle gelmiyo dedim. Sesimin şiddeti giderek artıyordu Gizemin aynı şekilde beni bastırmak için çaba vermesi bütün sınıfın dikkatini çekmişti. Herkes bize bakıyordu ama umurumda değildi artık zaten çoğu aramızdakileri biliyordu ne olur ne olmaz diye düşünmedim. Umarım pişman olmazsın o arkadaşlıktan Ömer bana benzemez dedim.Sen kimsin ki dedi Gizem.Ben de doğru dedim parasız pulsuz ağzı laf yapmaz vasıfsız birisiyim ama biraz param olsa fikrin değişirdi dimi dedim. Gizemin dudakları titredi bana sert bir tokat attı.Hak etmiş miydim ?Sonuna kadar. Peki pişman mıydım tek bir cümlemden bile pişman değildim ama Gizemin kırılması beni tokattan daha çok üzmüş daha fazla canımı yakmıştı. Sessizce sırama geçtim başımı koydum uyudum.Her şeye kulaklarımı beynimi gözümü kapamıştım artık. Gizem bitmemişti benim için ama ben onun için bitmiştim.Bu kesinleşmişti artık.