Okulların açılmasına çok az bir süre kalmıştı. Yaklaşık 1-2 hafta boyunca hep aynı saatte Gizemlerin evinin önünden geçtim parka gittim. Parkta biraz oturdum gerin döndüm. Bazen geri dönerken bazen giderken bazen de parkta top oynarken sınıftakileri gördüm.Ama hiçbiriyle konuşmadım. Onlar da benimle konuşmadı zaten.Ama onlardan daha önemlisi vardı. Gizemi hiç görmemiştim tatil boyunca. Acaba taşındılar mı şehirden falan mı ayrıldılar diye düşünmeye başlamıştım. Yine bir gün parka gitmek için yola çıktım. Hava çok sıcaktı yanıma su falan da almıştım.Bir tane de kitap aldım.Tam bir Yüzüklerin Efendisi Hayranıydım.Cep kitabı gibi taşırdım yanımda o seriyi. Yine Gizemin evin önünden geçip parka vardım. Gizemi yine görememiştim. Parka vardım.Bu sefer doluydu park. Mutsuz olmuştum.1 haftadır falan özel mülküm gibi parkta tek başıma takılıyordum. Sessizlik ve huzurla. Parkta ilerledim oturacak boş bir yer yoktu.Çoğu tanıdık simalardı okuldan sınıftan falan.Ama o arada gözüme bir şey çarptı. Biraz ilerde Gizemi görür gibi oldum arkası dönük bir şekilde. Saçlarından tanımıştım onu. Gözlerime inanamadım ilk önce.Çölde vadi gören bedevi gibiydim. Heralde yanlış gördüm birisine benzettim falan dedim kafamı kaldırdım ayaklarımın üzerinde yükseldim görmeye çalıştım Gizemi.Tam onu ararken gözlerim bir anda Gizem başını çevirdi arkaya doğru ve göz göze geldik. Beni gördü.ilk önce tanıyamadı heralde gözlerini kısarak tekrar bana baktı. Bende sabit bir şekilde durup kalmıştım olduğum yerde. Olur da ters giden bir şey olursa ona baktığım belli olmasın diye çekip gidecektim görmemiş gibi davranarak.Ama çok şükür öyle olmadı. Gizem beni gördü ilk önce gülümsedi sonra el salladı yanıma doğru gelmeye başladı.