+2
Gizemlerin evin önünden geçtim. Kimse yoktu içimi daha da kötü bir his kaplamıştı.Ama bir yandan da rahatlamıştım.En azından Gizemin beni görüp görmemezlikten gelme gibi bir durumu olmamıştı. Buna biraz sevinmiştim parka doğru ilerlemeye devam ettim artık biraz orada takılacaktım belki tanıdık birileri vardır muhabbet ederiz dedim. Eğer yoksa da biraz oturup eve gidecektim. Gittim parka kimse yoktu. Park bomboştu.Bir kez daha yalnız kalmıştım.10 dk belki oturdum belki oturmadım dayanamadım. Kalktım gittim eve doğru yol almaya başladım.Bu arada karşıdan Savaşla sınıftaki 3-4 erkek daha geliyordu. Elinde top vardı Savaşın. Yazın en büyük eğlencemizdi sınıftakilerle toplanıp akşama kadar maç yapmaktı.Ama bu sefer aralarında ben yoktum. Hepsi bana doğru baktı bende onlara kaçamak bir bakış attım.Ama beni davet etmediler oynamaya. Normalde vazgeçilmez topçuları ben sanırdım ama değilmiş hiçbiri uzaktan selam bile vermedi.Öylece geçip gittik birbirimizin yanından. Aslından hepsi iyi çocuklardı bana karşı doğrudan bir kin beslediklerini düşünmüyordum ama bir şekilde bana karşı tutumları çok değişmişti. Oldukça olumsuz bir şekilde gerçekleşmişti bu durum. inanın o dışlanma duygusu her şeyin önüne geçmişti bir anda hiçbir şey düşünemez oldum.Ama sonra Gizemi getirdim aklıma. Bunların hepsini Gizem için yapmıştım. Gizem için katlanmaya devam da ederdim bu can sıkıcı duruma.Eve vardım msni açtım. Gizem yine yoktu. Eskisi kadar online olmuyodu listemdeki kişilerde. Sanırım hepsi başka bir şeyle ilgileniyordu.Ya da beni bütün sınıf engellemişti. Bilirsiniz msn de birisi sizi engellediyse o kişi çevrimiçi bile olsa size çevrimdışı olarak görünürdü. Listeye baktım sınıftaki arkadaşlarımın çoğu çevrimdışıydı.Özellikle de 1-2 aydır böyleydi.Bir kez daha yıkılmıştım. Artık sınıftan tamamen soyutlanmıştım. Sanırım bir daha eskisi gibi olmayacaktı sınıftaki durumum ve artık bende büyüyordum onlarda.Çocukça yapılan bir saygısızlık değildi bu yaptıkları bunu asla unutmayacaktım ve mutlaka bir şekilde tepkimi gösterecektim sınıfta.