Isimleri okuyup geri kalan tayfayla beraber beklemeye koyulduk .Herkes inanilmaz bir mutluluk icerisindeydi . Tedbir amacli gunde 1 defaya mahsus olarak metro ile halic koprusune cikiyorduk .

Halice geldigimizde herkes derin bir nefes cekti .Aslinda goruntu korkunctu terk edilmis daha onceden yanmis binalar , koprunun disindaki barikatlara yavas yavas ilerleyen zombiler halicin icinde parcalanmis insan ve zombi kalintilari . Ama herseyin gecmiste kaldigina inanan inanmasa bile ogle davranan insanlarimiz kendilerini boyle avutuyordu.

Atis talimini baslatmistim plastik mermileri ile hedefler vuruluyordu, sesi kimse takmiyordu cunku bizler demir tellerin betonlarla saglamlastirildigi duvarlarin aradinda suyun ustunde bir koprudeydik.

Tugcenin bana uzaktan gozlerimin icine bakisini hissettim .Her gozlerine baktigimda bu kadar seyi biz mi atlattik diyordum.