Yer altindaki savasi cok zor olsa da kazanmistik saat 12 ye geliyordu gunesten yararlanmanin vakti gelmisti . Agir agir metronun vagonlarina dogru ilerleyen insanlari takip ettim bende. Artik etrafimdakilerin daha cok farkindaydim sanki hepsi bana emanetti, hepsi anlamsiz bir sekilde bana guveniyordu . Basarisiz olmamamda buna bir nedendi belki de . Yasca buyuk insanlar , teyzeler , amcalar , bebekler .

Ahmet abiye , Ayselle Tugceye ve Osmana selam verip son vagondaki genclerle yerimi aldim .

Tasa(ben)

Tasa: Arkadaslar bugun sinirli sayidaki plastik mermilerin bitecegi tarih biliyorum cok buyuk caba sarf ettik bu mermileri almak icin ama bunlarin hepsi egitimimiz icin bende sizler gibi her seferinde daha iyiye gidiyorum fakat gecen gun toplantida konustugumuz gibi tekrar eleme sistemine geri donduk bu yuzden ismini okuyacagim kisileri 3. Vagonda Osman bekleyecek. Orada Osman size bundan sonra yapacaginiz yeni isinizin detaylarini anlatacaktir.