Bilal'in bacağını düşünürken bir yerden de yemeği nereden bulacağımı düşünüyordum. Herkesin karnı kurt gibi açtı. Bilal'in ayağı da iyice morarmış, biz kesilmesi gerektiğini söyleyemiyorduk. Sadece teselli verip geçiştiriyorduk. Kara kara düşünmeye koyuldum. Eğer yemek bulabilirsek iyi bir gece geçirebilirdik. Aklımdan çok garip şeyler geçiyordu. Aylin çok acıktığını artık bayılacak duruma geldiğini söyledi. Hanna ise Bilal'e kitap okuyordu. Bilal yerde tek ayağı uzanmış yatıyordu. Herkes deli gibi açtı ve ben ortaya bir fikir attım. Biliyorum çok insanlık dışı olacak ama onlara aynen şunları söyledim. Biliyorum kızacaksınız bana ama başka çarem yok. Hani bu bizim vurduğumuz adam varya demeye kalmadan Hanna atıldı, sakın öyle bir şeyi aklından geçirme dedi. Başka çaremiz yok, açlıktan ölebiliriz dedim. Çaresizce başını öne eğdi. Diğerleride karşı çıktı ama mecburduk işte.Çaresizce istasyonun dışına çıktım adamı içeriye aldım. Soymaya başladım. Adamın yelek cebinde burada bulunan tablodaki resmin aynısı vardı. Anlam veremedim galiba buranın sahibinin oğluydu. Neyse adamı soydum ve bıçaklarımı elime aldım...