istasyona girdiğimizde gözüme ilk çarpan dolap oldu. Dolabı açtığımda yiyecek yerine dolusuyla şişelerde su gördüm. Bu sular bizi bir gün değil bir ay idare ederdi.Ama tek sorun yiyecek yoktu. Diğer dikkatimi çeken şey ise duvardaki tabloydu. Orta yaşlı, kafasında yuvarlak şapka, ve ağzında bir sigara olan tuhaf, gizemli bir tabloydu. Hemen köşedeki masada bir bilgisayar vardı. Ama elektrik yoktu tabi çalıştıramazdık. Kim bilir belki mühendis Bilal bunu açabilir bir şekilde. Baya bir odası vardı buranın. Hepsine tek tek baktım ama yiyecek bulamadım. Peki burada mahsur kalırsak ne yiyecektik. Su bizi bir süre idare eder ama açlık öldürür.