Annem fark etmiş olcak ki beyin var diye sorup duruyodu. Bişeyim yok deyip geçiştiriyodum ama geçiştirme olduğunun farkındaydı. Anne yüreği işte dayanmıyodu. 10 dkda bir soruyodu konuşmaya çalışıyodu. En sonunda sert çıkınca rahatsız etmemeye karar vermişti. Hay aq. Olanlar yetmezmiş gibi bide annemi üzmüştüm. işin yoksa bide elif'in mesajlarıyla uğraş. Bahane sallamıştım ama olmamıştı yememişti kimse. 2 gün dayanabildim bende zaten. Merve buluşmak istediğini söyledi. Konuşmamız gerekiyomuş. Bitemezmiş bu kadar kolay. Haklıydı. Tamam diyebildim. Reddedemedim. Buluşma günü,
-neden böyle bişry yapıyosun, neden zarar veriyosun bize. Neden üzüyosun hem kendini hem beni ?
+böyle olmakı merve anlamıyosun sonu yok bu ilişkinin.
-evet var. Sonu var. Sahilde oturduğumuz ıslandığımız günü hatırlıyosun dimi. Şu bankta oturuyoduk. Orda kurmuştuk hayallerimizi. Tam şurda öpmeye başlamıştık birbirimizi. Yapmurun altında. Benim için hasta olmuştun. Benim için babamdan dayak yemiştin sırf bana zarar vermesin diye. Bunlara göğüs geren birinin sırf bu yüzden ayrılmak istediğine inanmamı mı bekliyosun?
Haklıydı. Ağzımı açıp tek kelimr bile edememiştim. Bedeni kontrolden çıkmıştı. Kollarımı sırtında birleştirip omzunda ağlamıştım hüngür hüngür. Dayanamadı, tutamadı oda gözyaşlarını. Sala sümük ağlıyoduk adeta. Seni çok seviyorumu milyonlarca kez söyleyip saçlarınj kokladım. Öptüm. Kokusunu içime çektim. Nasıl yapıcaktım napıcaktım ben nasıl dayanıcaktım.