Artık sabah olmuştu. Bayanlar yüzlerindeki o harika gülümsemeyle bize yemeklerin hazır olduğunu söylemek için uyandırdılar. Şöyle derin bir şekilde esnedim. Gece çok uzun ve vahşice geçmişti. Aylin bana utanır gözlerle bakıp gülümsüyordu. Neyse sofraya geçtik ve yemeklerimizi yedik. Ama benim bu muhteşem geceye karşın aklımda hala o harita ve kan izleri vardı. Neden birisi buraya bu haritayla gelip, giderken haritayı yırtıp sobaya atar ki. Anlam verebilmiş değildim. Hele o kan izleri beni daha da şüphelendiriyordu. Neyse Bilal artık bi gezinti yapmamızın vakti gelmedi mi diye şöyle yüksek bir sesle söyledi. Kadınlarda eveeet neden olmasın dediler. Ben de eğer arabanın benzini biterse napıcaz dedim. Bilal, gelirken araştırmıştık buraya 1-2 km ötede bir benzinlik var dedi. O zaman neden olmasın dedim ve hazırlıklarımızı yapmaya başladık. Ama kafama takılan bir soru vardı. Ya benzinlik terkedilmişse...