O mesaj benim haşr'ım, benim reenkarnem, benim yeniden doğuşumdu. O gün o yağmurlu mart gününden sonraki 2. Dönüm noktasıydı. ilk defa bi sevgilim olmuştu. Peki şimdi napıcaktım. Nasıl davranıcaktım. Nasıl hitap edicektim ? Aşkım mı demeliydim. Yok yok ne o öyle hemen yavşak yavşak aşkımlar bebeğimler. Olmazdı öyle bi kız değildi sevmezdi. Elini tutcak mıydım artık gezerken, höst ulan daha dur destur, ne el tutması aq. Ne o öyle, kolay kız değildi merve'm, öyle hemen el ele tutuşmalar sarılmalar olmazdı. Haketmem lazımdı. Cevap veremedim. Mutluluktan önüme geleni öpesim vardı sarılasım oldu lan oldu diyesim. Mutluydum lan. Seviyodu beni var mı ötesi. gibmişim dünyayı.
Peki şimdi napıcaktım ? En büyük problemdi bu. Ne yapcağımı bilmiyordum cahil ve toydum.
+tenefüste dışarı çıkalım mı ?
Diye mesaj attım. Attım ama nasıl çıkıcaktık lan. Sevgilimdi o benim nasıl bakcaktım yüzüne nasıl konuşucaktım lan.
-tabii oluurrr
Diye cevaplayınca iyice afalladım. Çok cahildim lan. Ama aşıktım. Hissediyodum. Aşk böyle bişeymiş diyodum. Tenefüs geldi, birlikte dışarı doğru yürüyoruz. Sadece 2miz.