Günler böyle geçip giderken sınıfa bir hüzün havası çökmüştü. Sınıftan bir kişi ayrılıyordu Buse diye bir kızdı.Çok iyi kızdı Buse. Sınıftaki herkesle arası iyiydi. Etliye sütlüye karışmaz uysal ama kafa dengi bir kızdı.O gün onun için pasta börekler yapılmıştı. Ertesi hafta aramızda olmayacaktı Buse. Zaten okulun bitimine de 2-3 haftalık bir süreç kalmıştı. Sınıfta hüzün vardı ama onu uğurlama partisi gibi bir şey yapmıştık herkes gülüp eğleniyor bir şeyler anlatıyor Buseyle fotoğraflar çekiliyordu.Bir tek ben çekilmemiştim. Hiç sevmezdim fotoğraf çekilmeyi hala da öyleyimdir. Hiç bir yerde ne bireysel ne toplu bir fotoğrafım yoktur. Buse beni çağırdı gel çekilelim hatıra olur diye. Bende yok hayır kalsın dedim. Odunluğum yine üstümdeydi.Ne olurdu bir poz çekilsem ? Zaten kız mutsuz en azından bu iyişiği onun için yapablirdim ama yapmadım maalesef. Buse bana biraz kızmıştı fark etmiştim onu. Gider ayak küslük olmasın diye yanına gittim beni eliyle itip ağlamaya başladı. Defol başımdan sen ne kadar kibirli kendini beğenmiş bir çocuksun senden nefret ediyorum diye ağlayarak sınıftan çıkıp gitti. Anlaşılan kız bütün üzüntüsünü benim üzerime yıkmıştı.Çok halt etmişti. Zaten Gizem ve kız arkadaşları bana kırgındılar bir de üzerine bu eklenmişti. Neyse çıkış zili çaldı Buse bizimle olan son dersini de geçirmişti herkes tekrar tek tek vedalaştı en sona beni bıraktı. Herkes çıktı sınıfta yalnız ikimiz kaldık. Sanırım Buse bunu planlamıştı. Sonra yanıma geldi.ed edd avarel 4 yıllık sınıf arkadaşlığımız böyle küs bitsin istemem gerçekten çok saf ve temiz bir çocuksun ama çözmediğim bir gariplik var davranışlarında dedi.Sen bana gitmeden önce son kötülüğünü yapsan da ben sana bir iyilikle veda etmek istedim dedi ve cebinden bir not çıkarıp elim sıkıştırdı sonra görüşürüz deyip uzaklaştı. Notu merakla hemen açtık baktım Gizemden bahsediyordu.Ama bu sefer diğerlerinden çok farklı bir havası vardı bu notun.