Dondum kaldım.Ne diyeceğimi şaşırdım.O anda kafamda bir şeyler kurup Gizemi kandırmam gerekliydi. Benim onu sevdiğimi anlamaması lazımdı. Neden böyle bir şey gerekliydi onu da bilmiyordum. Neden sevgimi Gizemden saklıyordum ? Utandığım için mi fırsat bulup açılamadığım için mi? Bu iki durumu da aşmıştım sanırım çünkü yaklaşık yarım saattir konuşuyorduk.Bir şeylerden bahsedip ona aşık olduğumu söyleyebilirdim.Her şey burada son bulabilirdi ya da benim için hayal olan birliktelik burada başlayabilirdi de.Ama yapmadım geçtim yanına tekrar oturdum. Başladım saçma sapan konuşmaya.Bak Gizem dedim. ilk önce emin bir şekilde.Bu kavgayı senin için yapmadım ama bu kavgayı fitilleyen şeylerden birisi de sensin dedim. Maçlarda onları desteklemen bizi çok kızdırmıştı bunun siniriyle birlikte Ozanın sana küfretmesi zoruma gitti. Senin masumluğunu suistimal ediyordu. Bunu senin arkandan yapması onu daha da aşağılık bir insana dönüştürüyordu.Bir kıza bunların yapılması hoşuma gitmedi özellikle de 4 yıllık sınıf arkadaşım olan bir kıza. Ayrıca önceki maçlarda yaptıkları hareketler falan da zoruma gitmişti sanırım bunlar üst üste gelince dayanamadım patladım dedim.O da beni dinliyordu yine üzerindeki kendine has masumluğuyla.Son cümlemi de söyledim bunların seninle özel bir ilgisi yok lütfen üstüne alınma dedim. Saçma sapan geri dönüşü olmayan gereksiz itici bir cümleydi.Ama çıkıvermişti ağzımdan. Gizem peki dedi. Ozandan ayrılacaktım zaten bunları da duyduktan sonra o karaktersizle asla bir araya gelmem bir daha dedi. Bende içimden inşallah dedikten sonra dışımdan Gizeme yarın okulda görüşürüz Gizem ben gittim dedim ve ayrıldım oradan.