En arka sıraya oturup sessizce olanları izlemeye başladım. Herkes gülüyodu, duydukları heyecan onları mutlu ediyodu yüzlerinden belliydi. Tahmin ettiğiniz gibi erkekler sınıfın en arkasına kızlar ön taraflara kamp kurdu. Erkekler direk bu senin bu benim puan nasıldı gibi muhabbetlere daldı. Sessizce olanları izliyodum bende. Sanırım ilk arkadaşımı o sıra edinicektim, adı oktay'dı.
-sen niye konuşmuyosun kardeşim, mutlu değil misin ? Canın mı sıkkın ?
-sadece olanları kavramaya çalışıyorum fazla konuşmayı sevmem diye cevap verdim.
Aslında sevmediğimden değil arkadaşım olmamıştıki doğru dürüst. Cesaret edemiyodum. Kendimi biraz açma konusunda sağolsun onun sayesinde biraz geliştim. Diğer erkeklerlede muhabbetim iyiydi artık. Sınıf hala 2ye ayrılmış durumda tabi. Erkekler henüz cesaret edemedi kızlarla kaynaşmaya. Kendimden bahsetmiyorum bile.