babamı sinirlendirmeyi severdim kovalardı yarışırdık hızlıda koşardı . sonra bi gün yine sinirlendirdim bağırdı çağırdı kovalamaya başladı bende kaçacak yer bulamayınca bahçeye kaçtım bahçe kocaman stad gibi bi yer işte siz düşünün peşimi bırakmadı elbet yakalarım sıkıştırırım diye ben yine kaçıyorum . o ara sırıklar vardı ( ucu sivritilmiş odunlar mızrak gibi ) üst üste dizilmişlerdi almış birini eline arkamdan bi fırlatmış bende arkama bakmıyorum kaçmaya devam odun kafamı bi yarmış ben düş kafamın arkasından şelale gibi kan akıyomuş orda bayılmışım aklıma geldikçe hatırlar gülümserim
bide saçımı uzattığımda saçımı çekerdi okulda türkçem sosyalim iyi diye kızardı . niye matematiğim bu kadar iyi değil diye . askeri liseye giricektim sağlıktan geçemiyim diye bacağımı kürekle kesmeye çalıştı . güzel sanatlara gidicektim onada göndermedi . gibik bi anadolu lisesinden mezun olduk . bi kere oynarken yanlışlıkla yüzüne tekme attım o an elini yüzüne zütürdü . üzüldüğü belliydi bişey yapmadı döndü arkasını ve gitti o bakışları hala hatırlarım hala gözümden yaşlar süzülür .
herşeye rağmen babamı çok özledim . hatırladıkça mezarını ziyarete giderim

SiZ SiZ OLUN BABANIZIN KIYMETiNi BiLiN .