Üzgünüm!” dedim. “ Üzgünüm… Seni yalnız bırakmak istemezdim.”

“Öyle konuşma hemen! Önce bir yarana bakayım.”

Almila, zombinin dişleriyle pantolonumda açtığı yırtığı iyice genişletti ve yarama baktı. Görebildiğim kadarıyla zombi, çocuk olduğundan etimi kopartamamıştı ama hatırı sayılır bir kan akıtmasına yol açmıştı. Almila aniden ayağa kalktı ve yatın bir ucundan diğer ucuna koşturmaya başladı.

“Ne yapıyorsun?” dedim sızlanarak.

“Hareket etme! ilk yardım malzemesi arıyorum.”

Kısa süreli arayıştan sonra Almila elinde sargı bezi, gazlı bez ve iki şişeyle geldi.

“Oksijenli su ve tentürdiyot var. Hangisini süreceğim? Tentürdiyot için zararlı diyorlar…”

“Ne fark eder! Nasılsa gidiciyim sür birini!” diye çıkıştım. Almila oksijenli suyu gazlı beze döküp yarama bastı. Oksijenli suyun etkisiyle az da olsa canım yandı. Acı gidince Almila sargı beziyle yaramı sıkıca bağladı.