28 Mart 2015. Pazartesi
5 gün bulusmak icin beklemek benim icin ölüm gibiydi sanki ayni sehirdeydik ama görüsemiyorduk daha dogrusu ben görüsmek istedigimi söylemiyordum sonucta annesi gelmisti ve onunla da vakit gecirsin istiyordum ama bi yandan da ben de onun icin gelmistim sonucta, ondan da bulusalim mi diye teklif gelmeyince sessiz kalmayi tercih ettim. taa ki bulusmamizdan bi gün önce teklif edesiye kadar ayrica bulusacagimiz günün aksaminda da annesi istanbula dönecekmis saat 6 gibi aksam onu birakmaya gidecegi icin acele evden cikmami söyledi gelebilmem icin. saat 12 gibiydi hizli bi sekilde giyinip makyajimi yapip yola ciktim. botanik metro istasyonuna yürürken arkamdan yürüyen bi adam laf atmaya baslamisti "sen ne güzel bi seysin öyle" diye cok korkmustum hizli hizli metro istasyonuna yürüdüm etrafima bakmadan. saat 1 bucukta besevlere vardim merdivenlerden ciktigimda beni bekledigini gördüm kosar adimlarla yanina gidip boynuna atladim cok özlemistim onu. hava yine yagmurluydu ben kayip düsecek gibi oluyordum yine neyse ki beni tutuyordu her defasinda. bahceliye yürümeye basladik sonra yavas yavas yine cok huzurlu ve mutluyduk. oturmak icin mekanlara bakinirken adini unuttugum bi mekana girdik distan bakildiginda club gibi bi yerdi sanki cluba giriyormussun hissi veriyordu merdivenlerden ciktik 2 katli bi mekandi teras bölümüne gectik oturmak icin. karsisina oturmak icin montumu cikarirken yanima otursana dedi kirmadim yanina oturdum cok ta memnun olmustum. garson ne icecegimizi sordu o bira istedi ben de pina colada (kokteyl bilmeyenler icin) sag tarafimda oturuyordu sol elimi karnina dogru koydum omzuna basimi yasladim sol elimle de onun elleriyle oynuyodum.. onun yaninda oldugum an'lar hic bitmesin istiyordum.. bi yandan iceceklerimizi yudumlayip diger yandan da insanlara bakip konusmalarini dinleyip gülüyorduk aramizda cok egleniyorduk. 2 saate yakin orada oturduktan sonra acikmistik hesabi istedik ve kalktik. sokakta ikimizin duyabilecegi seste sarkilar söyleyip dalga geciyorduk herkesle güzel vakit geciriyorduk. yemek yemek icin efes sports pub diye bi mekana girdik terasa gectik yine oturmak icin. menüye baktiktan sonra makarnali köri soslu tavuklu bi seyler istedik hatirlayamiyorum tam olarak o sirada yemeklerimizi beklerken etrafimiza bakiniyorduk hemen yanimizdaki binada satilik daire ilani carpti.. ben, bu ev keske bizim olsa biz satin alsak diye hayaller kurmaya basladim, benim de icimden ayni sey gecti dedi. telefon numarasi olsaydi arardik kaca veriyormus daireyi bi sorardik dedi sakasina arayacaktik tabi ki ama olsun düsüncesi bile güzeldi. simdi ben uzakta olsam bile o evin bende ayri bi yeri oldu.. hayal kurdugumuz bi evdi iste.. acaba birileri satin almismidir diye düsünüyorum bazen aklima geldikce.. onunla her gördügüm her adim attigim evi sahipleniyordum iste ben de böyle bir insanim.. acaba simdi o evin ynindan gecerken hayal kurdugumuz günü hatirlayip gülümsüyor mudur veya o daire bir gün satildiginda üzülür mü acaba "biz alcaktik bu evi" diyip.. neyse yemeklerimiz geldi biraz bekledikten sonra yemegimi yerken sürekli o eve gözüm gidiyordu icimden hayaller kuruyordum mesela sabah kahvaltimizi yapmak icin buraya inerdik diye kadinsi düsünceler iste. yemeklerimizi bitirdikten bi süre sonra kalkmaya karar verdik yürümek istedik biraz sonra da eve gitmek icin beni metro istasyonuna birakacakti. ne zaman görüsecegimizi yine kararlastirmadik yine bi kac günden de fazla bulusamayacagimizi kestirebiliyordum. ne zaman bulusacagimizi sormaktan korkuyordum belki de nesem bozulmasin istiyordum. gecen vedalastigimiz gibi duygusal bi sekilde vedalasmamak icin kendimi toparlamistim istasyona gelmeden. boynuna gibica sarildim o da ayni sekilde sarildi kokusunu cektim icime ve gectim giselerden..