*
-düşmedim, içim geçmiş. dedi necati amca.
"bi sallama amk ya" desem de içimden.
-nasıl yani necati amca? dedim.
-merdivenleri çıkarken yoruldum, basamağa oturdum, içim geçmiş, uyumuşum, uyuyunca da devrilmişim, öyle işte. dedi
beni bi gülme aldı ki sormayın beyler.
necati amcaya değildi tabiki de.
içinde olduğumuz duruma gülüyordum.
uyuyakalan bir adamı uyandırmak için ambulans çağırmamıza gülüyordum.
-çok mu komik. dedi necati amca sinirlenerek.
-pardon necati amca, başka bi şey geldi aklıma. dedim toparlamaya çalışarak.
diğer sağlık görevlilerinin de bıyık altından güldüğünü gördüm.
ama onlar gülünce ben de sinirlenmiştim.
hani anneler babalar çocuklarını kendileri döverler ama başkası dövünce aslan kesilirler ya o hesap.
ben de gülüyordum ama onların gülmesine de bozulmuştum.
derken sağlık görevlilerini gönderdik teşekkür edip.
necati amcanın komşusu da girdi içeri.
diğer mal kız da kapattı kapıyı.
necati amcayla baş başa kalmıştık.
-düştün di mi. dedim gülerek.
-düşmedim. dedi ben güldüğüm için daha az sinirlenerek.
-bak biz bizeyiz, doğru söyle. dedim
-düşmedim. dedi biraz daha yüksek sesle.
daha fazla kızdırmamak için uzatmadım.
gerçekten düşmediğine emindim ama geçen seferki gibi koşar adımlarla yukarı çıkan, o kadar ısrarıma rağmen nefes almak için bile durmayan adamın bu sefer dinlenmek için oturması ve oturduğu yerde uyuyakalması çok ilginç gelmişti bana.
cevabı vardı ama henüz ben bilmiyordum.
o an çok üstüne girmedim.
necati amcanın koluna girerek ayağa kaldırdım.
-yukarı mı aşağıya mı. dedim
bi süre durdu necati amca.
bi şeyler düşünüyor gibiydi.
-aşağı. dedi önce
koluna girip 2 adım atmıştık ki
-yukarı, yukarı. dedi pişman olarak.
hiç sormadan yönümü değiştirdim.
bu sefer sağ koluna girdim. merdivenlerden çıkıyorduk.
neyse ki önümüzde sadece 1 kat vardı.
5. kata çıkmıştık.
necati amca cebinden anahtarları çıkarttı.
zor da olsa kapıyı açtı ve hemen girişteki sandalyeye oturdu.
ayakkabılarını çıkartıyordu.
yardım etmek için eğilsem de geçen seferki gibi buna müsade etmedi.
ayakkabılarını çıkarttı ve ayağa kalktı.
sanki beni ilk kez görmüş gibi bakıyordu bana.
-adın ne senin. dedi
önce bi şaşırsam da
-ömer. dedim
-askerliğini nerde yaptın sen. dedi
-henüz yapmadım efendim. dedim
-çok boş adamsın ömer. dedi