bu yaşıma kadar Allahın hep bana yardım ediceği fikriyle yaşadım .ne bir periden nede büyücüden ne bir insandan medet umdum .umut ışığıyla doluydum .ibadetlerimi adeta allahın karşısındaymış gibi büyük ihlasla yapardım .dualarımı ertesi kabul olucakmış gibi içten ederdim .

dua etmeye başladım. her insanın çaresiz olduğu elinden bir şey gelmediği zamanlar vardır .çokça dua ettim .her önemli gün ve gecede her önemli namazda .ağlayarak sızlayarak içtenlikle muhtaç olarak .

sonra şeytan vesvese ( doğruları ve olabilecek durumları ) vermeye başladı .ben ise allahın şetanın vesveselerini boşa çıkaracak umuduyla dularıma devam ettim .örneğin orta okulda derslerim kötü değildi öğretmenlerin şişme sözlü puanları ile eve başarı belgeleri getiriyordum .herkesten iyi futbol oynardım okul takımında üstün bir başarı sağladım .bir kıza aşık oldum .kısacası orta okulda sözlülerle derslerim iyidi okulun en iyi top oynayanlarındandım .ve sevdiğim kızın beni sevme ihtimali bile beni mutlu ediyordu ...

devamı şukuda ...