Haftalar geçti işte antreman bi yandan okul bi yandan maçlar derken baya yoruluyordum. Bu fiziksel yorgunluğun yanında ruhende çöküyordum. Sevgilim şehir dışında kalmıştı ailemden ilk defa ayrı kalıyordum kolay değildi tabi. Neyse bizim yurt diğer yurdu olmayan okulların öğrencilerini de alıyordu. Toplama kampı gibi yurttu aq . Her türten gavatı bizim yurttaydı. Hırsızından tut balicisine kadar. Bizimkilerde oğlanı Anadolu lisesine gönderdik diye sevine duruyorlardı aq. 4 kişik bi ekip vardı. ilk gün bunlarda dikkatimi çekmişti. Gerçi kürt diye dikkatimi çekmişlerdir demiştim ama ilerde anladım nedeni farklıymış aq. imam hatiplilerdi kimselere bi zararları olmuyordu. Bunlarla biraz yakınlaştım diğerleri bunlara göre texastı. Hafta sonları çoğu ilçeden geldiğinden eve dönüyordu. Yurtta derin sessizlik oluşuyordu. Feci ürperticiydi yazarken korktum aq çok şükür ki atlattık o dönemleri. Bu elemanlar kürt beyler daha öncede demiştim gitmiyorlar onlarda haftasonu. Böyle internet cafeye gidiyorduk ben çakıp geliyordum bunlara. Akşamları da odalarında kuran filan okuyorlardı bende onları dinliyorduö.. Fiziksel olarak hepsi ince uzundular, esmerlerdi (sarışın kürt mü dıbınakoduğum). Bende aşırı hareketli ve geveze adamımdır bunlarla o yüzden pek anlaşamadım. Anca somurtuyorlardı. Birbirlerine bile sadece selam veriyorlardı. Ama beyler bu binler bir kuran okuyordu aklınız şaşar. Böyle sesleri filan değişiyordu bi güzel geliyordu sonra anladık işte o ses onlara ait değilmiş