Yavaş yavaş toplandım 2 yıl sigara kullandım. Bakmayın çocuk ne anlar sigara içmeden alkol kullanmadan. Hergün içerdik.
Neyse binler başladım tekrardan derslere asılmaya. Eğitim hayatım boyunca popüler biriydim.
O yaşadıklarım bana bir tek şeyi öğretmişti. Kimseye güvenme... Hiç kimseye... Kızın birine takıldım annem babam ayrıyken çocukluk kafası pis insanlara takılınca kız benı sevdiğini kanıtla dediydi kafa bozuk o zamanlar kola jilet attıydım. Şimdi baktığımda koluma hala bela okuyorum onlara.

iyi kötü çalıştık anadolu lisesine girdik. Babam oğlum bu yıl çalış düzgün bir liseyi kazan lisede hayatını yaşa derdi. Bende öyle olcak sandım.Ama ne oldu s*kim gibi bi lise hayatı.

Ankarada bir anadolu lisesini kazandım. insanlara güvenmediğimden artık kendimi bilgisayara adamıştım. Deli gibi bilgisayar oynardım saatlercde basından kalkmazdım.
Lise başladı hiç bir amacım yoktu hedefim yoktu. Yakışıklıydım fit bir vücuda sahiptim ama insanları kullanıp gibip atmak bana göre değildi binler. Beni gibip attılar bende öyle yapmak istemedim çok koyuyordu çok acıtıyordu.

Neyse lise başladı 9.sınıfız zamanımı kitap okuyarak bilgisayar oynayarak spor yaparak geçiriyorum. Sigarayı alkolu 1 yıldır kullanmıyorum. Okulun ilk günlerinden insanların ilgisini çekiyordum. Fazlasıyla popülerdim. Benden hoşlanan kız sayısı oldukca fazlaydı ama hepsini insani bi şekilde red edip dost olabilceğimizi belirtiyordum.
10.sınıfta içimde bir kıpırtı vardı. Karşı cinse karşı bakış acım değişmişti. Sürekli bişiler yaşamak gibmek istiyordum. Hatunun biri beni 1 yıla aşkın süredir seviyormuş bununla çıkmaya başladım yaptım yapacagımı ortada bıraktım. Pişmanda olmadım ne yalan söyleyim. Neyse beyler artık konuya geldik. Zurnanın zırt dediği yere müslüm açıp sigaramı yakıp geliyorum...