Kızı seviyordum sevmesine eskisi gibi olmasa da. Sürekli açığı olduğunu hissediyordum. Daha ne yapabilirdi ki gerçi? Bigün okuldan kayıp kızın evine gittik. Yatakta oturduk konuşmaya başladık. Ona güvenmediğimden bahsettim. Başlarda ne kadar saf temiz bi sevgi beslediğimi anlattım ona karşı. Öyle saftı ki geceleri sigara yakıp müzik dinlerken onu düşünürdüm balkonda. içerken anlatıcak bi sevdam vardı. Eski aşk/aşık arayıp durur bütün huur çocuğu kızlar. Hakediyolarmış gibi.. Gibişip geçiceksin hepsini bu hayat bana bunu öğretti. Sevgiyi hakeden kız yoktur, olduğunu düşünüyorsanız demek ki kızın size vermesini sevgi göstermeyi hakeden bir davranış olarak gören benden de bin bi huursunuz.

Yatakta otururken konuya girdim

-tuğba ben sana hiç güvenmiyorum. Hala içimden bir ses, bana doğruyu söylediğini iddia ederken bile yalan söylüyediğini fısıldıyor. Gerçi bu anlattıkların ne kadar yalan olabilir, neden yalan olsun bilmiyorum. Ama bana anlatmadığın bir şey var ve eğer ilerde ben bunu bir şekilde öğrenirsem yemin ederim beni kandırdığın için seni öldürürüm. Ayrılmak ne kelime.

-çük artık eminim beni terkediceksin ama benim de için rahat etmiyor. Ne var ne yoksa anlatıcam. Hazır mısın?

Hazır değildim. Eski aşklardan kalma aşık birisi bunlara nasıl hazır olur ki. Hazırım diyerek yalan söylemiş oldum. Benim yalanım da bu işte beyler. Başladı anlatmaya hayatımı giben huur çocuğu.

- 7.sınıfın yazında yazlıkta çocukla gibiştik. Sonra birdaha hiç konuşmadık. Hazırlıkta bi sevgilim vardı sakso muhabbetleri olan. Bilirsin onunla uzun süre çıktık. 9.sınıfın yazıydı (benimle çıkmaya başlamadan yalnızca birkaç ay önce). O yaz duygusal boşluktaydım işte. Çocuk yine geldi o ilk gibiştiğim. Tekrar düştüm tuzağına. Bu sefer anal yaptı. Çok acımıştı krem kullanmasına rağmen. O yaz gerçekten sondu çünkü çocuk yazlıktan birilerine anlatmış abimin kulağına gitmiş. inanmadı ama lafı çıkmış olması bile abimin beni de çocuğu da dövmesine yetti. (edit: abisiyle çocuk aynı yaşta amk)

Bu sefer üzülmemiştim. Yıkılmış bitmiş mahvolnuştum. Verdiği başkaları da vardır belki onları anlatmamıştır o sıra bana. Artık düşünceler beynimi kemiriyordu. Ağladım çok ağladım. Çok içtim. Her gece yastığa başımı koyduğumda ilk önce onun için yaptıklarım, dalgalı güzelim saçı, gözleri geliyordu aklıma. Sonra da son sözleri:
'O yazdan sonra da sen oldun hayatımda. Beni ben yaptın, ben olduğun için sevdin beni. Ne vücudum için ne başka bir şey için. (Edit: vücudu da taş gibiydi. Neyse amk) Sen çok değerli bir erkeksin. Bu zamanda eşine az rastlanır bir erkek. Keşke seni kirletmeseydim, seni kabul etmeseydim. Keşke beni sevmeseydin ben seni haketmedim.'
Çok haklıydı. Beni haketmemişti. Ama kötü olanı, ben artık ben değildim. 4-5ay acı çekerek geçti hayatım bu olaydan sonra. Birgün bi kafede otururken nazlı diye bi kız çıktı karşıma kıpkırmızı rujlu mini okul etekli sarışın çıtır bir kaşar. Taaaaa ilkokulda aynı sınıftaydık. Geçti oturdu karşıma beni yalnız görünce.