Bizler bambaşka seviyoruz.. Günleri bırak şuan saatin kaç olduğunu bile söyleyemem sana, anca camdan dışarı bakarım, akşam olmuş derim. içimde eski heyecandan eser yok. Her güne amaçsız her güne bomboş başlamaktan yoruldum. Eskiden olsa, gün içinde beş dakikalığına bile olsa görüşecek olmak mutlu uyandırırdı beni, şimdilerde uyanmanın bile mantığını çözebilmiş değilim. Eğer istediğiniz kişi yoksa, istediğiniz duygular sizi pas geçeli yıllar olmuşsa ve uyanmanızın tek sebebi vücudunuzun uykuyu daha fazla kaldıramaması, biraz hareket etmenizi istemesi ise, sahi, ne anlamı vardır ki uyanmanın?

Sevdik dedin de, aklıma geldi bir laf; Ben sevmeyi bilmiyorum galiba, kimi sevdiysem gitti. içimizdekileri paylaşmaya gelince kül bırakmayız mangalda, sevmişizdir çünkü. Başkaları gibi arkasından söverek değil de ardından severek sevmişizdir, peki ya bu, bizi başka/güzel seven biri mi yapar? Yoksa sevgi de teknoloji ya da yaşam tarzı gibi zamanla değişen bir kavramdı ve biz çok mu eskilerde kaldık? Her şeyin tek kullanımlık olanının piyasaya sürüldüğü, yeni modeli çıkınca eski arabamızı sattığımız, sevgimizden meyhaneye giderken yol üstündeki clublarda düzinelerce tek gecelik sevgiye muhtaç insanları gördüğümüz bir dünyada, sahi, biz neden hala aynı şekilde sevmek için diretiyoruz ki?

Bizler bambaşka mı seviyoruz bilmiyorum kardeşim ama, tünelin ucu bomtak bir yere çıkıyor ve gördüğümüz halde gidiyoruz.