/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +7
    2010 senesi eylül ayı. Ankara ya yakın şehirlerden birinde mühendislik fakültesinin bir bölümünü kazandım. Gidip kaydoldum. ilk senemi yurtta geçirmek istiyordum çünkü izmirde çalıştığım yerde lojmanda personel ile birlikte kaldım alışkındım. Hem çevre edinmem konusunda iyi olacağını düşündüm. Önce bir devlet yurduna baktık hoşuma gitmedi. Ozamanlar şartları zordu ama maddi açıdan harika olacaktı. Ben sabırsız bir insanım panpalar. Sabırlı arkadaşlarım kaldılar alıştılar hatta sevdiler bile ama ben sabırsız olduğum için biliyordum alışamayacaktım 3. gün bırakacaktım yurdu. O yüzden babamla anneme ilk 1-2 hafta ben hergün Ankaradan gidip geleyim öyle yapanlar varmış milletin kaldığı yerlerle ilgili yorumlarına göre kalacak biyer ayarlarım dedim bizimkilerde pekala dediler.

    Gel zaman git zaman okul başladı. Ders progrdıbını aldım bir baktım Cuma günü boş gün 3 gün tatilimiz var iyi ne ala gayet eftal diye sevindim. Yavaş ayavaş arkadaş çevresi edinmeye bailadım sıcakkanlı bir insanımdır hemen kaynaşırım.

    1 hafta gidip geldim Ankara dan. Daha sonra bizim sınıftaki sedat kendi yurdu ile ilgili konuşuyor yanaştım gayet uygundu hem ucu hemde iyiydi. Okula yakın değildi ama servisi vardı. Bir bina kız bir bina erkekti. Yemekhane kantin bahçe ortak alanlarımız dedi.

    +gardaş bişey soracam sedat baksana bi.
    -buyur halitziyataşşaklıgil.
    +ne kadar la bu yurt?
    -200 tl aylık
    +kaç kişilik oda bu.
    -2 kişilil kanka 4 ve 3 kişilikleri bilmiyorum ama daha ucuz olmalı ama tek kişilik 300 tl
    +gardaş ben yalnız kalmayı sevmem zaten. Ben gelip bi yurda baksam sonrada kayıt olsam ikimiz kalsak sana uyarmı.
    -kanka benim liseden arkadaşım emin var yanımda ayıp olur satamam ama sen gel kaydol ek yerleştirme ile gelen bir elemanı alırız yanına.
    +bende eyv. birader o zaman bu akşam gidelim sizin yurdun servisine binip gitsek olur mu yurda bakmaya dolmuş parası vermeyek bide.
    - yok halitziyataşşaklıgil neden sıkıntı olsun dersten çıkalım gidelim dedi.

    o gün ders bitti çıktık gittik. boş odaları gezdik. banyoya yakın olanı seçtim yanıma biri gelene kadar yalnız kalacaktım.

    yurt normal 3 oda bir salon evlerden oluşan iki tane binadan bozmaydı. bildiğin evleri/daireleri oda oda ayırmışlardı. aslında ben yalnızda kalırdım burada ama öğrencisin amk ne kadar ucuz o kadar iyi dedik.

    yurtta 1 ayı tamamladım ek yerleştirmeden sınıfa alican diye bir arkadaş geldi. oda kalacak yer bakmamıştı ve bize soruyodu.

    +gardaş ben halitziyataşşaklıgil
    -bende alican. bişey sorcam.
    +sor
    -nerde kalacam ben burda hergün ankaradan gidip gelemem.

    o ara sedat geldi bunlar dershaneden arkadaşlarmış. bende sedatın oda arkadaşı felan 3 ümüz ve başka arkadaşlar baya samimi olduk. onlara 51 oynamayı felanda öğrettim.

    +la alican olum bizim yurda gel baya eğleniyoz halitziyataşşaklının odada 1 kişilik yer var.
    -valla mı şa halitziyataşşaklıgil.
    • kardeş buyur gel dedim.

    alicanda yurda yazıldı oda arkadaşı olduk artık. bir 15 günüde hafta içi perşembeye kadar okulda perşembe akşamı ders çıkışı ankaraya gelerek bitirdik. perşembe akşamı dönerdik ankaraya pazar akşamı aştiden basıp giderdik.

    Ankarada ki çoğu arkadaşım ya başka şehirlere okumaya gitmişti, ya da okulu bırakıp hizmet sektöründe çalışmaya başlamıştı. işte giyim mağazaları, restoranlar vs. bende Ankara da çok sıkılmaya başlamıştım ve haftasonu felan çalışacak bir iş bakmaya karar verdim.
    Bunu babama söyledim. ilkokulu bitirdiğimden üniversitede ki stajlarım başlayana kadar, bide lise sona geçtiğim 2009 yazı hariç her yaz komilik yapmıştım. işte bir yaz kebapçıda iki yaz içkili bir balık restoranında sonra üniyi kazandığım yaz izmirde kebapçıda. Hatta lise 3 de gene böyle haftasonları sıkılıp bir bara cumartesi geceleri ekstra çalışmaya gidiyodum. Gene babama buldurmuştum bu işleri ve gene bulamsını istedim. Babamda tamam oğlum soruştururum dedi ve kapadı.

    Hayatımın unutulamaz zamanları bu arayış ile başlamıştı. Tabi ozaman bunun bilincinde değildim. Hayatın ne getireceğini bilemememiz hayatı değerli kılıyor.
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster