gerçektende çok özel bir yere gitmişti Güneşimin yanına... Baba ne bu şıklık nerden geliyorsun dedim bana baktı hani senin sınıf arkadaşın vardıya dedi Ahmetin kızı irem o uzun süredir hastanedeymiş bu gün vefat etmiş onu toprağa verdik bende oradan geliyorum dedi... Kulaklarıma inanamadım nutkum tutultu boğazım düğümlendi hıçkırmaya başladım konuşamadım bir şey diyemedim koşarak gittim odama kilitledim kapıyı yemin ediyorum hayvaan gibi ağladım köpekler gibi uludum kendimi yerden yere vurdum delirdim kendimi tokatlamaya başladım kaybettim kendimi artık çocuksun lan daha dıbınakoyim nasıl bir trajedi nasıl bir tramvadır düşünebiliyor musun düşünemezsin ben bile hatırlamıyorum ki zaten. Güneşim batmış apaydınlık dünyam kararmış canından can gitmiş hislerin duyguların yok olmuş yok işte yok anlıyormusun, tabiki anlamıyorsun yok işte artık bi kere yüzünü göremiceksin bi kere daha seni seviyorum diyemiceksin elinden kayıp usulca gitmiş ben napayım ne içeyim ne yiyeyim öleyim mi onun yanına mı gideyim yoksa kadere inat onu benimle yaşatıp öcünü mü alayım ?*